Wielu uczniów nie lubi lekcji języka ojczystego. Winy takiego stanu rzeczy można dopatrywać się po stronie nauczycieli lub programu, ale jest też wiele innych przyczyn. Świat się zmienia szybciej niż programy, zarówno te dotyczące nauczania przedmiotu w szkole jak i przygotowania nauczyciela do zawodu.Wszystko to prawda, ale nadmierna komputeryzacja, wzrastająca rola nośników elektronicznych, tempo przemian w dziedzinie techniki, odgrywają tu także swoją rolę. Dążenie do jak najszybszej komunikacji powoduje skrótowość wypowiedzi i ogranicza zasób słów, skutkiem czego jest posługiwanie się utartymi zwrotami i słowami przybierającymi rolę symboli.Wszystko to powoduje zanik niemal czytelnictwa wśród młodzieży i dorosłych.
Czytanie wychodzi z mody, jest nużące i zabiera dużo czasu. Ponadto wymaga większego wysiłku umysłowego, a przede wszystkim zaangażowania wyobraźni. O wiele łatwiej jest obejrzeć film, gdzie wszystko przedstawione jest w gotowych obrazach, co nie zmusza do pracy umysłowej ze strony odbiorcy. Tylko że literatura rządzi się innymi prawami, posiada drugą warstwę pojęciową i myślową. Nie można poznawać dzieł literackich jedynie na podstawie ich adaptacji filmowych. Film może służyć wyłącznie po to, żeby porównać go z pierwowzorem literackim. Toteż maturzysta przystępujący do egzaminu z języka ojczystego, powinien jednak zmusić się do przeczytania najważniejszych lektur, a zwłaszcza tych, na podstawie których będzie przygotowywał prezentację lub pisał pracę kontrolną. Na temat doboru lektur w programie nauczania można dyskutować, ale poznanie kilku kluczowych pozycji polskiej literatury jest niezbędnym minimum dla człowieka wykształconego. Kończąc szkołę średnią powinniśmy wiedzieć, kim był Jan Kochanowski lub w jakiej epoce tworzył Adam Mickiewicz, czy Stefan Żeromski. Znajomość osiągnięć ojczystej kultury należy do edukacji kulturalnej i stanowi o poziomie intelektualnym człowieka dorosłego.Jednak znajomość literatury to jeszcze nie wszystko, bowiem człowiek wykształcony powinien posługiwać się poprawnym językiem ojczystym w mowie i w piśmie.Nauka poprawnego wypowiadania się dotyczy zarówno budowy zdań jak i doboru i zakresu słownictwa.I tutaj istnieje wyraźna zależność między czytelnictwem a zasobem słów. Osoby lubiące czytać książki posiadają większy zasób słów niż ci, którzy od tego stronią.Zatem sposób wypowiadania się świadczy o poziomie intelektualnym człowieka. Pomijam oczywiście słownictwo wulgarne, bowiem świadczy ono o braku kultury.
Czytanie wychodzi z mody, jest nużące i zabiera dużo czasu. Ponadto wymaga większego wysiłku umysłowego, a przede wszystkim zaangażowania wyobraźni. O wiele łatwiej jest obejrzeć film, gdzie wszystko przedstawione jest w gotowych obrazach, co nie zmusza do pracy umysłowej ze strony odbiorcy. Tylko że literatura rządzi się innymi prawami, posiada drugą warstwę pojęciową i myślową. Nie można poznawać dzieł literackich jedynie na podstawie ich adaptacji filmowych. Film może służyć wyłącznie po to, żeby porównać go z pierwowzorem literackim. Toteż maturzysta przystępujący do egzaminu z języka ojczystego, powinien jednak zmusić się do przeczytania najważniejszych lektur, a zwłaszcza tych, na podstawie których będzie przygotowywał prezentację lub pisał pracę kontrolną. Na temat doboru lektur w programie nauczania można dyskutować, ale poznanie kilku kluczowych pozycji polskiej literatury jest niezbędnym minimum dla człowieka wykształconego. Kończąc szkołę średnią powinniśmy wiedzieć, kim był Jan Kochanowski lub w jakiej epoce tworzył Adam Mickiewicz, czy Stefan Żeromski. Znajomość osiągnięć ojczystej kultury należy do edukacji kulturalnej i stanowi o poziomie intelektualnym człowieka dorosłego.Jednak znajomość literatury to jeszcze nie wszystko, bowiem człowiek wykształcony powinien posługiwać się poprawnym językiem ojczystym w mowie i w piśmie.Nauka poprawnego wypowiadania się dotyczy zarówno budowy zdań jak i doboru i zakresu słownictwa.I tutaj istnieje wyraźna zależność między czytelnictwem a zasobem słów. Osoby lubiące czytać książki posiadają większy zasób słów niż ci, którzy od tego stronią.Zatem sposób wypowiadania się świadczy o poziomie intelektualnym człowieka. Pomijam oczywiście słownictwo wulgarne, bowiem świadczy ono o braku kultury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz